Boerderij Hof ter Cauwerschueren, bakhuis en onmiddelijke omgeving

De oorsprong van het Hof ter Cauwerschueren of schuur van de gemeenschappelijk ontgonnen landbouwgronden zou teruggaan tot de 14de eeuw. In die periode behoorde het domein toe aan de abdij van Vorst.
Ondanks de veelvuldige wijzigingen, heeft het hoofgebouw gelegen aan de Roodebeeksteenweg enkele belangrijke karakteristieken bewaard van de Brabantse landelijke architectuur. De boerderij was in werking tot 1911 toen ze werd aangekocht door de kunstschilder Michel Sterckmans, leerling van Montald. Hij zal het karakter van de stallingen en de schuren wijzigen en woont er tot in 1942. In 1912 laat hij reeds een deel van het goed over aan de heer Abbeloos die er een brouwerij bouwt. De overblijfselen hiervan zijn zichtbaar op het belendende perceel, links van de ingang. In 1954 wordt het goed tenslotte aangekocht door de graaf en gravin Henri d’Oultremont die de gebouwen restaureren en die de oude woonstede aanpassen aan het modern comfort met respect voor de oorspronkelijke karakteristieken. Zij hebben het goed volledig in eer hersteld met inbegrip van het bakhuis, de varkensstallen en de boomgaard.
De geschiedenis van de boerderij is onlosmakelijk verbonden met zijn onmiddellijke omgeving en met de vallei van de Roodebeek, een zijriviertje van de Woluwe, die een belangrijke rol heeft gespeeld in de rurale ontwikkeling van Sint-Lambrechts-Woluwe. De droge bedding van de Roodebeek die onderaan het terrein loopt, getuigt van een hydrografisch netwerk en van het originele uitzicht van het gebied. Door de spontane vegetatie vormt zij ook een waardevolle rustplaats voor lokale fauna en meer bepaald voor vogels.
Vermits deze zone sinds de 14de eeuw zo goed als ononderbroken in gebruik was, is zij ook interessant omwille van haar aanzienlijk archeologisch potentiëel.